उज्यालो धर्तिमा पोखिएर
सुनौलो भएको छ मनको आँगन,
किरण ठोकिएर फर्किएकाछन्
उजेलिएकोछ मनका गल्छी र पहाडहरु,
सुशुप्त चहाना र तृष्णा ब्युँझिएका छन्
फटफटाउँदै उडेकाछन् सुनौला चराहरु,
मन उज्यालो छ र त, रसिला छन
मनमा बर्षने दिन र रातहरु,
अहो मन त मनै रहेछ,
उज्यालो हुन पनि मनै चाहिने
अँध्यारो हुन पनि मनै चाहिने ।