निर्जन मन आकास ,
शुन्य शुन्य समशुन्य
शुक्ष्म प्रेमिल स्पर्स,
तरंगीत शुन्य आकास
झंकृत ज्वजल्यमान,
सम्पुर्ण ब्रहम्माण्ड
किरणकृत संसार प्रेमको
फगत प्रेमका लागि,
प्रेममा परेको हैन
प्रेम र प्रेमी हरायो,
विलय भएँ प्रेममा
शुन्य भएँ शुन्यतामा,
शुन्यताको ध्वनीमा
तिमी नहुँदा हुनुको,
तिमी हुँदा नहुनुको
मिठो धुन बजीरहन्छ,
तन कण नृत्यरत छन्
प्रेम सुवासले पुलकित छन्,
नभएर हुनुनै प्रेम यो
छमछम छमछम प्रेम नृत्यमा मस्तछु म ।
म प्रेमी हुँ,
सौन्दर्य र असौन्दर्यको ।
विउ जरा, पात, काँड, हाँगा, फुल फल पत्तकरको प्रेममा छु ।
विउबाट उम्रदै गरेको अंकुरसँग प्रेम बन्धीत छु ।
माटोभित्र जरा फैलिएसरी जमीनभित्र फैलदै,
पहिलो पात,
दोश्रो पात, तेश्रो, चौथो...
लाखौलाख पत्रहरुमा प्रमिल हरियाली हुन्छु ।
रिमझीम सावन हुँ म ।
मञ्जरी हुँ ।
काेपीला हुँ ।
अनि फक्रिएको पुष्प हुँ ।
पुष्प पत्र हुँ ।
सेतो, राताे, निलो, गुलाबी, म रंग हुँ ।
रंगीन र रंगविहिन पनि म नै हुँ,
किन की म प्रेमी हुँ ।
स्त्री केशर हुँ, पुकेशर पनि म नै हुँ ।
प्राग हुँ पुंकेसरको, सुगन्ध हुँ प्रागको ।
प्राग बोक्ने माहुरी हुँ, म ।
मिलनको मधुर पवन हुँ ।
म विज हुँ प्रेमको ।
फल हुँ कर्मसघर्षको ।
भोक तृप्ती हुँ, उर्जाशिल फलाहार हुँ ।
स्वाद मिठास हुँ, फलको ।
उम्रन तयार जगतमा, म प्रेम विज हुँ ।
हो, म प्रेम विज हुँ, जिवनको ।
म जीवन अनुरागी प्रेम पार्थ हुँ ।
आदि पुरुष हुँ ।
स्वाशत स्त्री हुँ ।
स्थीर उभय लिंग हुँ ।
प्रेमालापको राग हुँ, म ।
म समागमको ताप अनि गर्भाधान हुँ ।
हो, म शुक्रकिट अनि डिम्ब, अनि दुबैको विलय हुँ ।
कोष हुँ, जीवरश पनि ।
भुण हुँ, म ।
हृदयको प्रथम स्पन्दन,
जिवन ध्वनी हुँ ।
प्रसव वेदना र पिडाको
चित्कार हुँ ।
धर्ति अवतरणको प्रथम स्वर हुँ ।
मातृवात्सल्यताको मधुर मुस्कान,
जीवनप्रदाय वक्षयरस,
मातृत्वको न्याँनो काख हुँ ।
हो म, जिबन्त प्रेमी हुँ ।
ममताको आनन्द हुँ ।
धर्तिको प्रथम चरण हुँ ।
अबोध बालकला हुँ ।
निर्दोष मुस्कान हुँ ।
यौवनको चमक हुँ ।
रातो तातो रक्त हु ।
वृद्धको अनुभव हुँ ।
मृत्युको प्राण हुँ ।
हो मृत प्रेमात्ममा हुँ,
अनुपम रचना हुँ ।
कालचक्रकाे अविच्छन जीवन हुँ,
किन की म प्रेमी हुँ ।
म प्रमी हुँ सृजना,
संरचना र कृतिको ।
प्रकृतिको अनुपम प्रीति हुँ ।
म सहित्य असाहित्य हुँ ।
लेखिसकिएका रचनाका
पात्र र अपात्र हुँ म ।
लेख्दै गरीएको र लेखिने रचनाका
नायक नायीका र खलपात्र हुँ ।
कथाको प्रसंग हुँ,
कविताको भाव हुँ ।
नाटकको जिवन्त पात्र हुँ ।
निबन्ध हुँ ।
बेद, गिता, पुराण हुँ ।
महाभारत र रमायाण हुँ ।
कुरान, त्रिपटक, बाइबल हुँ ।
ज्ञात अज्ञात सब धर्म सार हुँ
किन की म अटल प्रेमकाे प्रेमी हुँ ।
चित्र हुँ, चित्रको आकृति र रंगको समयोजन हुँ ।
गीत हुँ, लय हुँ, स्वरको आरोह र अवरोह हुँ ।
संगीत हुँ,
सुरको सारेगमा, डोरेमी हुँ ।
मुर्ति हुँ ,
आकार हुँ र बास्तुको आयाम हुँ ।
लिखित अलिखित सम्पुर्ण इतिहास हुँ ।
म एक अनुरागी प्रेमी हुँ
कल्पना र अविष्कारको ।
अनन्त यात्री हुँ, व्रह्माण्डको गति हुँ ।
प्रकाशको चमक हुँ ।
कालचक्र हुँ ।
शुन्यको शुन्यता हुँ ।
म फगत प्रमी हुँ,
अभेद्य तिलस्मी जगतको ।
जसरी शिशिरले पतझड ल्याउँछ,
बसन्तले पालुवा ल्याउँछ,
हो म त्यही प्रमी हुँ
जन्म र मृत्युको,
हाँसो र आँसुको,
पिडा र आन्नदको ।
