सन् २०१२ को पहिलो दिन

" कंहा थियौ तिमी  रंगमंच उठे पछि आयौं

समयले जवानी लुटे पछि आयौं "

समयले सन् २०११ को रंगमंच उठाएको छ   ।  धेरै नाटकहरु मन्चन भए यो संसारको रंगमन्चमा  ।  केहि राम्रा थिए, केहि  नराम्रा पनि   ।  जे थिए, जस्ता थिए, हाम्रा लागि इतिहास भए  । किनकी  समयले सन् २०११ लाई हामी बाट लुटेर लागिसकेकोछ । सन् २०११ को क्यालेन्डर भित्ताहरुबाट हराएको छ  । 

नयाँ बर्ष शुरु हुनु भन्दा केहि समय अघि देखी,  म पनि हराएको थिएँ  । सुदुर पश्चिमका पहाडी
भाग चाहर्दै थिएँ । जनवरी १, २०१२ को बिहान, डोटीको  सिलगुडीमा, हिउदे मनसूनको चिसो स्याँठमा रमाउंदै माथि माथि उक्लिरहेको थिएँ  । सन् २०११ लाई कुल्चेर, सन् २०१२ मा उक्लिएको जोश थियो सायद, झरीमा भिच्दै हिडदा पनि शरीर कापिरहेको थिएन  ।

मानिसहरु डांडाहरु हिउँले ढाक्ने आसंका गरिरहेका थिए  । सेताम्य पहाड हेर्ने रहर म मा पनि जागेको थियो  ।   तर आकाश बिस्तारै खुल्दै गयो  । चिसो बायुं को गति धिमा हुँदै गयो  । हिउँ पर्ने सम्भावाना जिरो डिग्रीमा झर्यो  ।  निराशा साँझ बनेर आयो  । हिउँ भन्दा नि चिसो  मन सिरक भित्र छिराएँ । सन् २०१२ लाई अंगालेर, मिठो सपना देख्दै, म भुसुक्क निदाएँ ।