Monday, October 24, 2011

मञ्जुलसँग जम्का भेट


                                           प्रिय भाई, 
                                                    विष्णु,
                                                    कविता पढ्दै
                                                    कविता लेख्दै
                                                    कविता सुनाउँदै
                                                   जीवन सुन्दर बनाउनु है । 
                                                                                  -मञ्जुल (२०६८ कार्तिक ७ )
माथिका शब्दहरु कबि मञ्जुलका हुन । उनी अप्रत्याशित भेटिए, जमलको
नेशनल पब्लिकेशन हाउसमा । म किताब छान्नदै थिएं । यो नै किन्छु भन्ने थिएन । स्वदेशी तथा विदेशीका फिक्सन र नन फिक्सनमा आँखा दौडाइरहेको थिएँ । मञ्जुश्री थापाको 'सिजन्स अफ फलाईट' विहान मात्र सकेकाले नन फिक्सन तीर मन अलि लचक भएको थियो । 
यौटा पुस्तक, कभरै नहेरी  पाना पल्टाएँ । अँगे्रजीमा लेखिएको रहेछ । केही हरफहरु पढें ।
Tonight I can write
Tonight I can write the saddest lines.
Write, for example,'The night is starry
And the stars are blue and shiver in the distance.'
The night wind revolves in the sky and sings.
Tonight I can write the saddest lines.
I loved her, and sometimes she loved me too.
...................
.........................


कविता रहेछ । मनै सिरींग भयो । पढ्दै जाँदा नसिद्धिए हुन्थ्यो जस्तो लागि रहयो । आहा कस्तो मिठो । कभर हेंरे । "Pablo Neruda, twenty love poems and a song of despair"। लैजाने निर्णय गरे । काउण्टर तर्फ गएं ।
"मलाई मन पर्ने पुस्तक । तपाँईले लैजान थाल्नु भएको ?" शिरमा ढाका टोपी, निलो कोटमा सजिएका व्यक्तिले मुस्कुराउँदै मलाई सोध्नु भयो । 
"हजुर" मैले भने ।
"भाई कविता पनि लेख्नुहुन्छ ?"
"खासै त्यस्तो होइन तर कविता पढ्न रमाईलो लाग्छ ।" मैले जावाफ फर्काएँ ।
"म ...... " उहाँले हात बढाउँदै भन्नु भयो । मैले नाम राम्रो सँग नसुने पनी हात मिलाउँदै मेरो परिचय दिएं ।
"कवि मञ्जुल"  उहाँ सगै आएका साथीले थपे । 
"नमस्कार" दाई  टवाल्ल पर्दै हात जोड्दै भने । कतै देखे जस्तो, कतै चिने जस्तो लाग्न त लागेको थियो । सायद कतै । 
उहाँले नै यो कबिता संग्रह मगाएर त्यहाँ राख्न लगाउनु भएको रहेछ । कुरा कै क्रममा पाब्लो नेरुडा को आर्को पुस्तक पनि राख्न भन्नु भयो । मैले सुरुमै उल्लेख गरेका हरफहरु कोर्नु भयो । आफनो फोन नम्बर पनि दिनु भयो र मेरो सम्पर्क नम्बर पनि लिनु भयो । 
उहाँ सँगको जम्का भेट पछि मेरा निम्तीः
                                               पाब्लो नेरुडा र मञ्जुल
                                               मञ्जुल र पाब्लो नेरुडा
                                               उस्तै, उस्तै
                                               अलि अलि परिचित
                                               अलि अलि अपरिचीत
                                               सायद चिनारी 
                                               यस्तै यस्तै हुन्छ ।

                                              कहिले
                                              आफु भित्रै भए जस्तो
                                              कहिले 
                                              बाहिर कतै टाँसिए जस्तो
                                              सायद चिनारी 
                                             यस्तै  यस्तै हुन्छ ।

                                           खोजिरहँदा,
                                           कतै नभेटिए जस्तो
                                           नखोज्दा 
                                           टुप्लुक्क भेटिए जस्तो 
                                           सायद चिनारी 
                                           यस्तै, यस्तै हुन्छ ।

                                       मेरा निम्ती,
                                       पाब्लो नेरुडा र मञ्जुल
                                      मञ्जुल र पाब्लो नेरुडा
                                      उस्तै, उस्तै
                                      अलि अलि नौला
                                      अलि अलि पुराना
                                      सायद चिनारी 
                                      यस्तै, यस्तै हुन्छ ।


No comments:

Post a Comment